ISLAM.IMAN.IHSAN

itikadımız odur ki;
IMAN
iman dille söylemek, kalbden bilme, esaslara göre amel etmektir.

iman: taatla artar, isyanla da eksilir.
iman: bilgi ile kuvvetlenir, cehaletle de zayıflar.
iman; yice Hakkın verdiği başarı ile de, yerinde sabit kalır.

Aziz Celil Allah cc. şöyle buyurdu.

Ne zaman bir sure indirilse içlerinden biri, "Bu hanginizin imanını artırdı?" diye konuşur. İmanı olanların imanını artırmıştır. İşte sevinip duruyorlar!

Tevbe 124 meali.

bir şeyin artması caiz olduguna göre; o şeyin azalması da caiz olur.

şu ayet-i kerimelerde aynı manaya delalet ederler:

Mü'minler ancak o kimselerdir ki, Allah anıldığında kalpleri ürperir; kendilerine Allah'ın âyetleri okunduğunda imanları ziyadeleşir; bir de yalnızca Rablerine tevekkül ederler.

enfal 2 meali.

---

...kendilerine kitap verilenler iyice inansın; iman edenlerin imanı artsın...

müddesir 31 meali

Allah kendilerinden razı olsun; ibni abbas ve ebu hureyreden gelen rivayetlerde vardır. onlar demişlerdir ki:
-iman artar ve eksilir...
bunlardan başka rivayetler de vardır; onların burada şerhi yapılacak olsa uzar.

eş'ariyye mensubları, imanın artıp eksilmesini inkar etmektedirler.

iman sözlükte şu manayadır: tasdik edilecek şeylerin nelerden ibaret olduğunu bilerek kalbin tasdikidir, yani, doğrulamaktır.

iman, şeriatte şu manayadır: tasdik. Bu tasdik ise şunlar için olacaktır: Allah'ı, sıfatlarını ..
bunlarla beraber, yapılması gerekli olan taatleri yapmak, nafileleri yerine getirmek, hatalardan ve isyanlardan da kaçınmak..

iman için şöyle denmesi de caizdir: din, şeriat, millet..

çünki din şunlardır: haram olan işleri bırakma sakıncalı işleri terketmek sureti ile taat yoluna girmek, böyle bir şey de imanın sıfatıdır.

ISLAM

islama gelince, bu da iman cümlesindendir. her iman, islam sayılır; ama her islam, iman sayılmaz.

çünki islam şu manayadır: teslim olup boyun eğmek.. her mü'min olan da, Allahın emrine boyun eğip teslim olmuştur. ne var ki, her müslüman, Allaha tam inanan bir mü'min değildir. zira kılıç yolu ile islam olmuş olabilir.

iman bir çok isimlerden alınıp bir araya getirilmiştir. mesela; sözlerden, işlerden.. hatta tüm taatleri özünde toplar.
islam kalben inandıktan sonra sonra kelime-i şehadet getirmek ve islamın şartı sayılan beş tane şeyi yapmaktır. (şehadet, namaz,oruç,zekat,hac)

imam ahmed ibni hanbelin anlattıgına göre: iman, islamdan başkadır. bunu, ibni ömer ra. de gelen bir hadisi şerife dayanarak söylemiştir. ibni ömer, babasından şöyle duyduğunu anlatmıştır.

Ömer b. Hattab'tan ra.:
Rasûlullah sas. ile beraber otururken, yanımıza bir adam çıkageldi, elbisesi bembeyaz ve saçı simsiyahtı. Üzerinde yolculuk alâmeti yoktu ve kendisini bizden hiç kimse tanımıyordu. Bu kişi geldi ve Allah'ın Peygamberine yakın bir şekilde oturdu, dizlerini onun dizlerine yaklaştırdı, ellerini de dizlerine koydu. Sonra şöyle dedi:
'Ey Muhammed! Bana İslâm'ı tanıt, İslâm nedir?' Rasûlullah buyurdu ki:
"İslâm; senin Allah'tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed'in de Allah Rasûlü olduğuna şehadet etmen, namaz kılman, zekât vermen, Ramazan orucunu tutman ve gitmeye gücün yeterse Kutsal Mâbed (Kâbe)de hac yapmandır."
O kişi: 'Doğru söyledin' dedi.
Biz şaşırdık, hem soru soruyor, hem de tasdik ediyordu. Sonra dedi ki:

'Bana Iman'ı tanıt!'
Rasûluilah şöyle buyurdu:
"îman; Allah'a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe ve hayır-şer yönüyle bütün kadere inanmandir". bunun için de: 'Doğru söyledin' dedi.

'Bana İhsan'ı tanıt, İhsan nedir?'
"İhsan; Allah'ı görür gibi (şuurlu bir şekilde) ibadet etmendir, Gerçekte sen Allah'ı görmüyorsan da (unutma,) O seni görüyor."

'Bana o önemli zamanı/kıyameti tanıt!'
"Sorulan kişi (bu konu da) sorandan fazla bir şey bilmiyor." O tekrar:
'O hâlde alâmetlerini/işaretlerini tanıt!' deyince Rasûluilah şöyle buyurdu:
"Cariyenin hanım efendisini doğurduğu, yalın ayak, üstü çıplak (fakir) koyun çobanlarının bina yaptırmada yarışacak (kadar zengin oldukları vakit, kıyameti bekle!) "

Hz. Ömer dedi ki:
'O kişi bir müddet durdu ve sonra da kalktı, gitti. Rasûluilah bana (döndü ve) şöyle dedi:
"Ey Ömer, soru soran kimdi, bildin mi?" Ben de:
'Allah ve Rasûlü daha iyi bilir,' dedim. Bunun üzerine Rasûluilah şöyle buyurdu:
"O Cebrail'di ve size dininizin (esaslarını) öğretmek için geldi...'"

bir başka rivayette ise, resulüllah sas. efendimizin şöyle buyurduğu anlatılmıştır.

Alıntı
- o cibril idi, din işlerinizi size öğretmeye geldi. daha önce bana geldiği surette gelmiş olsaydı, kendisini tanırdım, ancak bu surette gelişini bilemedim.


cibril aleyhisselam iki sualle iman ile islam arasını ayırdı. buna göre resulüllah sas. efendimiz dahi ,sorulan her iki suale de ayrı ayrı değişik cevab verdi.

iş bu manadan ötürüdür ki; imam ahmed ibni hanbel, iman ve islamın ayrı ayrı mana taşıdıkları kanaatine vardı. imam ahmed ibni hanbel, ayrıca bir arab köylüsü sebebi ile gelen hadisi şerif yolundan da aynı kanaate varmıştır. şöyle olmuştu:

resulüllah sas. efendimize bir arab köylüsü, bir şey dagıtma sırasında şöyle dedi:
-ya resulüllah, ona verdin bana vrmedin.
resulüllah sas. efendimiz şöyle buyurdu:
-ama o, mü'mindir.
arab köylüsü şöyle dedi:
-ama ben de mü'minim.
resulüllah sas. efendimiz şöyle buyurdu:
-veya müslümansın

anlatılacak ayeti kerime dahi, imam ahmed ibni hanbeli aynı kanaate vardırmıştır.

Bedeviler: "İman ettik." dediler. De ki: "Siz iman etmediniz. Ancak 'Müslüman' olduk deyin. İman sizin kalplerinize henüz girmemiştir. Eğer Allah'a ve resulüne itaat ederseniz Allah, yapıp ettiklerinizden hiçbir şey eksiltmez. Çünkü Allah Gafûr'dur, Rahîm'dir."

hücürat 14 meali[quote]

selamunaleyküm çok güzelbir konu ile başlamışsınız başarılar dilerim

*İMANIN Manası*
"İmân" kelimesi tek olduğunda zâhîrî (görünen) ve bâtınî ameller, onun anlam örgüsüne girer.

İman şöyle tanımlanmıştır.

"İman söz ve amelden ibarettir." Yani:

1 - Kalbin ve

2 - Dilin sözü,

3 - Kalp ve

4 - Organların amelidir.

Nitekim Buhârî ve Müslim'in ittifakla rivayet ettikleri bir hadiste şöyle buyurmuş Rasûlullah (s.a.v.):

"İman, yetmiş parçadan müteşekkil bir dizgedir.

En yücesi, "Lâ ilâhe İllallah -Allah'tan başka ibadete layık hiç bir ilah yoktur-" sözüdür.

En düşük değerde olanı ise yol üzerinde, insanlara zarar veren nesneleri yok etmektir. Haya imandan bir parçadır." (Hadisin aslı da tam tamına böyledir. Müslim, hadisi iman bölümünde nakletmiş)

Aynı konuyu âyet-i kerîme şöyle açıklamıştır:

"Gerçekten iman eden o kimselerdir ki, Allah'a ve elçisine iman ettiler, sonra şüphe etmediler; Allah yolunda mallarıyla ve canlarıyla cihad ettiler. İşte sâdık olanlar yalnızca onlardır." (Hucurât, 49/15)

Diğer bir âyet aynı konuyu şöyle işlemekte:

"Gerçekte iman edenler yalnızca şu kimselerdir ki: Allah anıldığında kalpleri titrer; O'nun âyetleri, kendilerine okunduğunda imanlarını artırırlar ve yalnızca Rab'lerine güvenirler."

"Ayrıca onlar namazı dosdoğru kılarlar; kendilerine rızık olarak verdiklerimizden infâk ederler."

"İşte gerçek inananlar onlardır." (Enfâl, 8/2-4)

Başka bir âyette ise:

"Mü'minler o kimselerdir ki Allah'a ve peygamberlerine inanmışlardır. Rasûlullah ile beraber bulundukları zaman ondan izin almadan gitmezler." (Nûr, 24/62)

Allah Resûlü'nün Abdulkays'ın elçilerine söylediği gibi, "Mutlak iman" kavramına, "İslâm" kavramı da dahildir. Sözgelişi Rasûlullah şöyle buyurmaktadır:

"Size Allah'a iman etmeyi emrediyorum; Allah'a iman etmenin ne demek olduğunu biliyor musunuz?

-"Lâ ilâhe İllallah Muhammedun Rasûlullah'a" -Allah'tan başka ibadete layık hiçbir ilâh olmadığına, Muhammed'in Allah'ın rasulü olduğuna-" şehâdet etmek,

- Namazı kılmak,

- Zekâtı vermek,

- Ganimet olarak aldıklarınızdan beşte birini vermenizdir."

(Buhârî, Kitab-ül-İman, c. 1, s. 19; Kitab-ül-İlim, c. I, s. 30; el-Âhâd, c. VIII, 136 Müslim, Kitab-ül-İman, c. 1, s. 47; Beyhâkî Şu'ab'ül-İman, H. No 18)

Buradan hareketle Selef:

"Her mü'min, müslümandır, ancak her Müslim mü'min değildir." demiştir.

Fakat "iman" kavramı "amel" veya "İslâm" kavramlarıyla birlikte kullanıldığında şu âyette buyurulduğu gibi araları ayrılır:

"Onlar ki iman etti ve sâlih amel ettiler."

Bu tür ifadeler Kur'ân'ın birçok yerinde kullanılmıştır.

Öte yandan, Cebrail'in kendisine sorması üzerine Rasûlullah "İslâm", "iman" ve "ihsan" kavramlarını şu şekilde açıklamıştır:

"İslâm:

- Allah'tan başka kulluk (ibadet) yapılacak bir mabud , merci bulunmadığına, Muhammed'in O'nun kulu ve Rasulu olduğuna şehâdet etmek,

- Namazı dosdoğru kılmak,

- Zekâtı vermek,

- Ramazan orucunu tutmak ve

- Gücün varsa Hac yapmaktır (Kabe'yi ziyaret etmektir.)"

(Buhari, c.1, s. 18; Müslim, c. 1, s. 39; Ebû Hüreyre'den. Ancak Müslim aynı hadisi tek olarak Ömer b. Hattâb'dan, aynı koşullar ile rivayet etmiştir. Geniş açıklama için bkn. Şu'ab-ül-İman, s. 19)

Rasûlullah'ın bu açıklaması üzerine Cebrail (a.s.) yine soruyor:

"O zaman iman nedir?"

Rasûlullah (s.a.v.) şöyle cevaplıyor bu soruyu da:

"Allah'a iman etmek,

- Meleklerine,

- Kitaplarına,

- Peygamberlerine,

- Ahiret gününe (Öldükten sonra yeniden dirilmeye),

- Kadere (O'nun hayrına ve şerrine), hayrın da şerrin de yaratıcısının Allah olduğuna iman etmektir. "

Son olarak:

"İhsan nedir?" sorusunu soruyor Cebrail (a.s.).

Rasûlullah bu soruyu şöyle bir tanımla cevaplıyor:

"İhsan", Sanki Allah'ı görüyormuşsun gibi O'na itaatla kulluk / ibâdet etmendir. Zira sen onu görmüyorsan da, O'nun seni gördüğünü bilmelisin"

Bu hadiste "İslâm", "iman" kavramlarının arası, ikisi de birbirine yakın anlamlar içerdiği için ayrılmıştır. Ve burada "İslâm" kavramı, tek başına kullanıldığı için "İman" kavramına dahil edilmiştir:

"Amel" kavramı da bunun gibidir. Çünkü yukarıdaki hadiste söz konusu edilen "İslâm" kavramı "amel" den kaynaklanır. Ayrıca görünürde yapılan eylem / amel, kalbin imanın ve onun gerekli kıldığının bir göstergesidir.

Kalpte iman vücut bulduğu zaman buna bağlı olarak organlarda da imanın alametlerinin tezahür etmesi zaruridir.

Kalbin imanı denildiğinde, bunun kalbin tasdiki ve boyun eğmesinden kaynaklanması demektir. Şayet böyle değil de, bir kimse, kalbi ile Muhammed'in Allah'ın elçisi olduğunu tasdik ettiği halde,Ona buğzediyor, Onu kıskanıyor ve O'na uymayı kendisine yediremiyorsa, o kimsenin kalbi gerçek anlamda iman etmiş değildir.

"İman" kelimesi "tasdik" anlamını içeriyorsa da, onunla eş anlamlı değildir. Sözgelişi bir olguyu tasdik eden herkese, o kişi, tasdik ettiği olguya iman etmiştir, denilemez. Öte yandan eğer bir kimse:

"Ben "bir" in, "iki" nin yarısı olduğunu; göğün üstümüzde, yerin altımızda olduğunu vb. insanların gözlemlediği ve bildiği şeyleri tasdik ederim." derse, o kimse tasdik ettiği şeye iman etmiştir, denilmez. Aksine "iman" kavramı, sadece gaybî olgular hakkında verilen haberlerin tasdik edilmesi halinde, muhtevasına uygun anlamım ifade etmiş olur. Hz. Yusuf un kardeşlerinin sözlerinde olduğu gibi.

"Sen bize iman etmezsin biz doğru olsak bile" (Yusuf, 12/17)

Zira, onlar, Hz. Yakub'a, kendisinin görmediği birşeyi haber vererek, O'na iman edenle, Onunla iman eden arasını ayırt ediyorlar. Bunlardan birincisi, haber veren için söylenir, ikincisi ise, kendisi ile haber verilen için kullanılır. Yusuf un kardeşlerinin söylediği gibi:

"Sen bize inanmıyorsun."

Başka bir âyette bu meseleye şöyle değiniliyor:

"Kavminden genç bir nesil hariç Musa'ya inanmadılar." (Yunus, 11/83)

"İçlerinden bir kısmı da peygambere sıkıntı verirler: O her söyleneni dinleyen bir kulaktır," derler. De ki: "O sizin için bir hayır kulağıdır. Allah 'a inanır, mü'minlere inanır." (Tevbe, 9/61)

Görüldüğü gibi âyette Allah'a iman etmekle, mü'minlere inanma kavramları ayırdedilmiştir. Anlatılmak istenen, mü'minler, birşeyi haber verdikleri zaman doğrulamasıdır.

Allah'a inanmasına gelince; bu O'nu "ikrar" etmesi babındandır.

Cenâb-ı Hakkın Fir'avn ve ileri gelenleri hakkındaki sözü de bu bağlamdadır:

"Bizim gibi iki beşer olana mı inanacağız." (Mümin'ûn, 23/47)

Yani onların ikisinin doğruluğunu mu ikrar edip, tasdik edeceğiz, demektir.

Bu muhtevada olan bir diğer âyet ise şudur:

"Şimdi ey mü'minler, bunların size inanmalarını mı umuyorsunuz? Halbuki bunlardan bir grub vardır ki, Allah'ın kelâmını duyarlar da, düşünüp akıl erdirdikten sonra, bile bile onu değiştirirlerdi." (Bakara, 2/75)

Diğer bir örnek:

"Bunun üzerine Lût ona inandı ve kavmine dedi ki: "Ben Rabb'imin buyurduğu yere göçeceğim." (Ankebût, 29/26)

"İman" kavramının başka bir kullanım biçimi de şu âyettir:

"Onlar ki gayba (görüp gözlemleyemediklerine) inanırlar." (Bakara, 2/3)

Şu âyet de bu kavramın kullanılmasına diğer bir örnektir:

"Resul, Rabb'inden kendisine indirilene iman etti, mü'minler de hepsi birlikte Allah'a, meleklerine, kitaplarına, Resullerine inandılar. Resullerden hiçbirisini diğerinden ayırmayız." (Bakara, 2/285)

Aynı paralelde diğer bir misâl:

"Birr (ergenlikte son noktayı bulmak) Ancak o kimsenin birre ulaşmasıdır ki: "Allah'a âhiret gününe, meleklere, kitaba ve Peygamberlere inandı." (Bakara, 2/177)

Yani bu ilkeleri ikrar ettiler. Buna benzer ifadeler, Kur'ân'ın birçok yerinde yer almıştır.
ibniteymiyye külliyatı

Bu konuları hatta bu mesajları darulkitap'tan hatırlıyorum

mümkün olsa da tüm işe yarar mesajlarımızı taşıyabilsek.

evet silinmiş konularımda var ama sevdiğim okuduğum emeklerimi yavaş yavaş taşıyorum tabiki darul kitap da harika bir site çoğu örnekleri ondan aldım zaten diğer aekadaşım khambelinde güzel konuları vardı şimdi buraya açar hepinize başarılar dilerim değerli mümin kardeşlerim