Anasayfa
Paz Mart 01, 2015 3:38 pm tarafından 
Nerde kovan ey Ayşe?
Üzgünüz çok, öfkeliyiz hem!
Ama.. Bu da geçecek!
Nerden mi biliyorum?
Geçiyor hep işte, ordan biliyorum.
Maalesef.
Bir şey oluyor, tetikliyor içimizin insan yanını, ürperiyor müslüman yanımız, uyanıyor-şahlanıyor azıcık. Ama geçiyor!
Geçen yıllarda da “Gazze” diye, “Filistin” diye, kaç kez ayağa kalktık hatırlasanıza..
Öncesinde de “Bosna” “Afganistan” “Bağdat” “Çeçenistan”
Kaç kez yeminler ettik..
Kaç kez “boykot edeceğiz” dedik..
Kaç kez mitingler yapıldı, öfkeden karardı yüzler, sıka sıka çenelerimiz ağrıdı..
Sinirden kaç kez yumruk salladık, sanalda da reelde de kaç kez kınadık, lanet ettik İsrail’e..
Ama ne oldu? İşte sonuç: Hiç!
Demek ki bir arpa boyu yol alamamışız..
•
“Her müslüman bir kova su dökse, israil’i sel alır”
Peki nerde kovalarınız-kovalarımız?
Nerde müslümanlar?!
Nerdeyiz?!
•
Herbiri bir yerde, birbirine diş bileyen, sırt dönen, adı müslüman bizler ah!
Zulmü azıcık ürpermiş yürekle izleyip, üstüne dizi izleyip çay içen bizler ahh!
Parça parça, binbirpâre olmuş, kardeş olduklarını unutmuş bizler ahh!
•
Nerde kovan ey Ayşe? Ey Fatıma? Ey Ahmed? Ey Ali nerdesin?
Nerdesiniz ey Ümmet-i Muhammed!
Nerdesiniz eyy yüreği acıyanlar?!
Nerdesiniz ey “mevsimi gelince” dövünen, sonra dünyaya dalan, keyfinin kahyası kınayıcılar?!
•
Sarılalım, bir olalım..Bırakalım “Sen-ben” davasını..
“Her müslüman bir kova su dökse israil’i sel alır”
Ne yaptık? Ne yapmadık ya da?! Düşündük mü hiç?
•
Herkesin kovası çapı-kapasitesi kadardır.
Ve herkes çapından mes’ul..
Yani; yaptığından ve yapabilecekken yapmadığından.
Dövünmek, kınayıp durmak vakti değil, slogan devri geçti, n’olur dirilelim artık..
Herkes ne yapabiliyorsa onu yapsın n’olur!
“İşte bu benim kovam”, “bu da içindeki suyum” desin ve döksün çağa karşı lanetliler üstüne!
Vallahi gelecek o zaman Hakk’ın yardımı ve hak vaadi!
•
Mavi Marmara..
Ahh can borçlu olduğumuz canlar, bir avuç yürekli insan!
Dünya vicdanını uyandıran, meş’ale yakan gök erleri..
Kutlu oldu seferiniz, şehadetiniz de kutlu ola..
Dua ile efendim..
A.R
Üzgünüz çok, öfkeliyiz hem!
Ama.. Bu da geçecek!
Nerden mi biliyorum?
Geçiyor hep işte, ordan biliyorum.
Maalesef.
Bir şey oluyor, tetikliyor içimizin insan yanını, ürperiyor müslüman yanımız, uyanıyor-şahlanıyor azıcık. Ama geçiyor!
Geçen yıllarda da “Gazze” diye, “Filistin” diye, kaç kez ayağa kalktık hatırlasanıza..
Öncesinde de “Bosna” “Afganistan” “Bağdat” “Çeçenistan”
Kaç kez yeminler ettik..
Kaç kez “boykot edeceğiz” dedik..
Kaç kez mitingler yapıldı, öfkeden karardı yüzler, sıka sıka çenelerimiz ağrıdı..
Sinirden kaç kez yumruk salladık, sanalda da reelde de kaç kez kınadık, lanet ettik İsrail’e..
Ama ne oldu? İşte sonuç: Hiç!
Demek ki bir arpa boyu yol alamamışız..
•
“Her müslüman bir kova su dökse, israil’i sel alır”
Peki nerde kovalarınız-kovalarımız?
Nerde müslümanlar?!
Nerdeyiz?!
•
Herbiri bir yerde, birbirine diş bileyen, sırt dönen, adı müslüman bizler ah!
Zulmü azıcık ürpermiş yürekle izleyip, üstüne dizi izleyip çay içen bizler ahh!
Parça parça, binbirpâre olmuş, kardeş olduklarını unutmuş bizler ahh!
•
Nerde kovan ey Ayşe? Ey Fatıma? Ey Ahmed? Ey Ali nerdesin?
Nerdesiniz ey Ümmet-i Muhammed!
Nerdesiniz eyy yüreği acıyanlar?!
Nerdesiniz ey “mevsimi gelince” dövünen, sonra dünyaya dalan, keyfinin kahyası kınayıcılar?!
•
Sarılalım, bir olalım..Bırakalım “Sen-ben” davasını..
“Her müslüman bir kova su dökse israil’i sel alır”
Ne yaptık? Ne yapmadık ya da?! Düşündük mü hiç?
•
Herkesin kovası çapı-kapasitesi kadardır.
Ve herkes çapından mes’ul..
Yani; yaptığından ve yapabilecekken yapmadığından.
Dövünmek, kınayıp durmak vakti değil, slogan devri geçti, n’olur dirilelim artık..
Herkes ne yapabiliyorsa onu yapsın n’olur!
“İşte bu benim kovam”, “bu da içindeki suyum” desin ve döksün çağa karşı lanetliler üstüne!
Vallahi gelecek o zaman Hakk’ın yardımı ve hak vaadi!
•
Mavi Marmara..
Ahh can borçlu olduğumuz canlar, bir avuç yürekli insan!
Dünya vicdanını uyandıran, meş’ale yakan gök erleri..
Kutlu oldu seferiniz, şehadetiniz de kutlu ola..
Dua ile efendim..
A.R
