*maneviyat*

uzak kalınca insan düşman oluyor en yakınına
çünkü ŞEYTAN boş dumuyor hemen giriyor kanına
başlıyor vucudda gezmeyeve yavaş yavaş ezmeye
durmadan vesveselerle sağlı sollu vuruyor
garibim de onu kabullenmiş kendi söylediğini sanıyor

resimlerle ağlıyoruz resimlerle gülüyoruz
baka baka resimlere hasret nasıl gider bilmiyoruz
ey iman edenler akrabalık bağlarını kesmeyin
sılayı rahim edin bir birinizi gıybet etmeyin
gün gelir sen enyakınını kırarsın
gurur yapar kimseyi armaz onu ararsın


sen ya nefs sanmaki sen nasihat ediyorsun
sende DÜNYANIN esiri olmuş gidiyorsun
anlatamadın BABANIN vasiyetini beş altı kişiye
maneviyatı atıyoruz bir kimsenin görmediği bir yere


bu şiirin yaparsan tevsirini anlarsın ibni mesudun eserini
ibni mesud